جراحی باز در مقابل لاپاراسکوپی

فتق زمانی رخ می دهد که بافت یک حفره بدن از طریق سوراخی در دیواره عضلانی شما به داخل حفره دیگر برآمده می شود. فتق مغبنی شایع ترین نوع فتق است.

آنها زمانی اتفاق می‌افتند که بافت شکمی، مانند چربی شکم یا حلقه‌ای از روده، از سوراخی در دیواره پایین شکم شما بیرون بزند.

این دیواره ای است که شکم شما را از کشاله ران جدا می کند. فتق اینگوینال در کانال مغبنی ایجاد می شود، که یک گذرگاه است که از دو طرف لگن به اندام های جنسی شما می گذرد.

به آنها فتق کشاله ران نیز گفته می شود. ("اینگوینال" به معنای "در کشاله ران" است.)

آنها شایع ترین نوع فتق کشاله ران هستند، البته نه تنها نوع. (فتق فمورال کمتر شایع است، که در کانال کوچکتر فمورال که در زیر کانال اینگوینال قرار دارد اتفاق می افتد). 

فتق سوراخی است که در لایه های عضلانی دیواره شکم ایجاد می شود. بنابراین، جراحی می تواند از سمت شکم، مانند روش لاپاراسکوپی، یا از طریق پوست، مانند روش سنتی و باز انجام شود.

چرا رویکرد باز و روش لاپاراسکوپی وجود دارد؟

روش لاپاراسکوپی در اوایل دهه 1990 بر اساس موفقیت در برداشتن کیسه صفرا با لاپاراسکوپی معرفی شد.

مطالعات تا به امروز در مقایسه با روش باز، درد کمتر، بازگشت زودتر به فعالیت‌های عادی و بازگشت زودتر به کار را در نتیجه روش لاپاراسکوپی نشان داده‌اند.

درک این نکته مهم است که این تفاوت ها در روزها یا هفته ها اندازه گیری می شوند نه ماه ها.

به عنوان مثال، بیمارانی که تحت ترمیم فتق لاپاراسکوپی قرار می گیرند، به طور متوسط ​​8 روز زودتر از افرادی که تحت ترمیم باز قرار می گیرند، به فعالیت های عادی باز می گردند. همچنین مهم است که بدانیم هرکسی با توجه به درک درد و شغلش متفاوت است.

ممکن است یک نفر تحت ترمیم فتق باز قرار گیرد و بعد از یک هفته به سر کار بازگردد در حالی که فرد دیگری که تحت عمل جراحی لاپاراسکوپی قرار می گیرد پس از 6 هفته بازمی گردد.

آیا روش باز یا لاپاراسکوپی مزایایی دارد؟

هر کدام مزایایی دارند. مزایای یک رویکرد، معایب روش دیگر است. تا حد زیادی، روشی که بیمار انتخاب می‌کند باید بر اساس جنبه‌هایی باشد که برای او مهم‌تر است.

همانطور که اشاره شد، روش لاپاراسکوپی معمولاً منجر به درد کمتر، بازگشت زودتر به فعالیت های عادی و بازگشت زودتر به کار نسبت به روش باز می شود.

از سوی دیگر، نیاز به بیهوشی عمومی دارد و هزینه آن بیشتر از روش باز است. از طرف دیگر، روش باز برای ارائه دهنده بیمه هزینه کمتری دارد و می تواند تحت بی حسی موضعی، در حالی که بیمار بیدار است، انجام شود.

روش باز یا لاپاراسکوپی کدام روش بهتر است؟

یک بار دیگر، پاسخ به این سوال بستگی به این دارد که هدف بیمار برای موفقیت چیست. اگر او به هزینه، درد، بهبودی یا بیهوشی علاقه داشته باشد، پاسخ متفاوت است.

اگر انتخاب نهایی برتری یک روش بر دیگری جلوگیری از عود فتق باشد، بر اساس تحقیقات فعلی، هر دو روش برابر هستند. توجه به این نکته ضروری است که نرخ عود طولانی مدت 5 تا 10 ساله هنوز برای ترمیم فتق لاپاراسکوپی در دسترس نیست.

همچنین مهم است که توجه داشته باشید که برخی از پزشکان به دلیل هزینه بیشتر مربوط به ترمیم لاپاراسکوپی، تنها روش باز را توصیه می کنند.

برخی دیگر روش باز را برای فتق های یک طرفه و روش لاپاراسکوپی را برای فتق های دو طرفه توصیه می کنند.

این جراحان استدلال می کنند که درد ناشی از دو ترمیم فتق باز به طور همزمان تفاوت هزینه را متعادل می کند.

در نهایت، سایر جراحان روش لاپاراسکوپی را برای اکثر موارد توصیه می کنند و رویکرد باز را برای معدود بیمارانی که خطر بیهوشی عمومی در آنها افزایش یافته است، توصیه می کنند.

آنها معتقدند که کاهش درد و بازگشت زودهنگام به فعالیت ها بیشتر از تفاوت در هزینه است.

آیا همه جراحان هم روش لاپاراسکوپی و هم روش باز را انجام می دهند؟

خیر. همه جراحان روش باز را انجام می دهند اما فقط برخی از جراحان روش لاپاراسکوپی را انجام می دهند.

هنگام گرفتن نظر در مورد جراحی، تعیین اینکه آیا جراح یک یا هر دو روش را انجام می دهد و چند مورد از هر کدام را انجام داده است، مهم است.

جراحی باز

ترمیم فتق مغبنی باز اغلب تحت بی حسی موضعی یا بی حسی منطقه ای تزریق شده به ستون فقرات انجام می شود.

این بدان معناست که شما در طول عمل بیدار خواهید بود، اما ناحیه تحت عمل بی‌حس می‌شود، بنابراین هیچ دردی را تجربه نخواهید کرد.

گاهی از بیهوشی عمومی استفاده می شود. این بدان معناست که شما در طول عمل خواب خواهید بود و هیچ دردی احساس نخواهید کرد.

هنگامی که داروی بی حسی اثر کرد، جراح یک برش (برش) روی فتق ایجاد می کند. این برش معمولاً حدود 6 تا 8 سانتی متر طول دارد.

سپس جراح توده بافت چربی یا حلقه روده را دوباره در شکم (شکم) قرار می دهد.

یک توری در دیواره شکم، در نقطه ضعیفی که فتق از آن عبور کرده است، قرار می گیرد تا آن را تقویت کند.

هنگامی که ترمیم کامل شد، پوست شما با بخیه ها بسته می شود. اینها معمولاً طی چند روز پس از عمل خود به خود حل می شوند.

اگر فتق خفه شده باشد و بخشی از روده آسیب دیده باشد، ممکن است لازم باشد بخش آسیب دیده برداشته شود و 2 انتهای روده سالم دوباره به هم وصل شود.

این یک عمل جراحی بزرگتر است و ممکن است نیاز باشد مدت بیشتری در بیمارستان بمانید.

جراحی لاپاراسکوپی

بیهوشی عمومی برای ترمیم فتق مغبنی سوراخ کلید استفاده می شود، بنابراین در طول عمل خواب خواهید بود.

در طی جراحی سوراخ کلید، جراح معمولاً به جای یک برش بزرگ، 3 برش کوچک در شکم شما ایجاد می کند.

یک لوله نازک حاوی یک منبع نور و یک دوربین (لاپاراسکوپ) از طریق یکی از این برش ها وارد می شود تا جراح بتواند داخل شکم شما را ببیند.

ابزارهای جراحی از طریق برش های دیگر وارد می شوند تا جراح بتواند فتق را به جای خود بازگرداند.

2 نوع جراحی سوراخ کلید وجود دارد.

ترانس شکمی پیش صفاقی (TAPP)

در طی عمل جراحی ترانس شکمی، ابزارها از طریق دیواره عضلانی شکم و پوشش پوشاننده اندام های شما (صفاق) وارد می شوند.

یک فلپ از صفاق بر روی فتق پوست کنده می شود و یک تکه مش به ناحیه ضعیف شده در دیواره شکم شما منگنه یا چسبانده می شود تا آن را تقویت کند.

کاملا خارج صفاقی (TEP)

جراحی کاملا خارج صفاقی جدیدترین تکنیک سوراخ کلید است و شامل ترمیم فتق بدون ورود به حفره صفاقی است.

پس از تکمیل ترمیم، برش های پوست شما با بخیه یا چسب جراحی بسته می شود.

کدام تکنیک بهترین است؟

موسسه ملی بهداشت و مراقبت عالی (NICE) که درمان‌های پزشکی را برای NHS ارزیابی می‌کند، می‌گوید که هم جراحی سوراخ کلید و هم جراحی باز برای فتق بی‌خطر هستند و به خوبی کار می‌کنند.

با جراحی سوراخ کلید، معمولاً درد کمتری بعد از عمل وجود دارد زیرا بریدگی ها کوچکتر هستند. همچنین آسیب کمتری به عضلات وارد می شود و بریدگی های کوچک را می توان با چسب بست.

جراحی سوراخ کلید در افرادی که:

قبلا درمان شده اند و فتق عود کرده است (فتق راجعه)

داشتن فتق در هر دو طرف به طور همزمان (فتق دو طرفه)

اما خطر عوارض جدی، مانند آسیب تصادفی جراح به روده، با جراحی سوراخ کلید بیشتر از جراحی باز است.

خطر بازگشت فتق شما پس از هر دو عمل مشابه است.

قبل از تصمیم گیری در مورد مناسب ترین درمان، مزایا و معایب جراحی سوراخ کلید و باز را با جراح خود در میان بگذارید.

تصمیم گیری برای استفاده از کدام تکنیک برای ترمیم فتق اینگوینال

انتخاب روش برای جراحی فتق کشاله ران یا اینگوینال تا حد زیادی به موارد زیر بستگی دارد:

سلامت عمومی شما - افراد مسن یا افراد بدحال ممکن است خیلی ضعیف یا ضعیف باشند که نمی توانند بیهوشی عمومی انجام دهند، بنابراین جراحی باز با استفاده از بی حسی موضعی ممکن است توصیه شود.

تجربه جراح شما - جراحی باز شایع تر از جراحی سوراخ کلید است و همه جراحان تجربه کافی در تکنیک های سوراخ کلید ندارند.

انجمن فتق بریتانیا استفاده از روش باز را برای ترمیم اکثر فتق های اولیه یک طرفه (آنهایی که برای اولین بار فقط در یک طرف ظاهر می شوند) توصیه می کند.

درباره دکتر بهار اشجعی

دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستند، ایشان دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه شهید بهشتی تهران گذراندند و بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی به تحصیل در رشته جراحی عمومی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پرداختند، بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی در رشته جراحی عمومی، در رشته جراحی اطفال پذیرفته شدند و دوره جراحی اطفال را در دانشگاه علوم پزشکی تهران گذراندند و موفق به کسب رتبه اول کشوری در برد فوق تخصصی جراحی اطفال شدند.

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸

 ۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

 منبع: https://dr-ashjaei.com/